Porcelana ma zazwyczaj białą barwę i delikatną fakturę. Jej główną cechą jest wysoka przepuszczalność światła, jeżeli jest cienka. Typową glinkę porcelanową wypala się w temperaturze 1280 stopni ( Swell zazwyczaj wypalany jest w 1240). Dopiero po wypaleniu porcelana jest mocna i trwała - stąd powiedzenie " Kruche jak z porcelany" należy rozumieć jak z porcelany przed wypaleniem :))

Masy porcelanowe są najmniej plastyczne i najtrudniejsze do modelowania na kole oraz ręcznie, ponieważ od momentu, gdy glina jest zbyt miękka, do chwili, gdy staje się zbyt sucha, upływa bardzo niewiele czasu. Z naczyniami porcelanowymi przed wypałem, które są wtedy bardzo słabe trzeba obchodzić się wyjątkowo ostrożnie oraz starannie je przygotować do wypalenia, w przeciwnym razie mogą popękać i zdeformować się. Nieraz czyszcząc papierem ściernym podstawki shell, finalnie ich ubywa, dlatego jestem przygotowana - zawsze z serii pozostaje 2,3 sztuki mniej, które wręcz rozłamują się w moich rękach. Te trudności sprawiają, że porcelany najczęściej używa się do odlewów lub pojedynczych sztuk ceramiki unikatowej.

Poniżej zdjęcia podstawek Swell wykonanych z porcelany Upsala w trakcie suszenia i obróbki.

WYPALENIE PORCELANY

Porcelanę można wypalić w niższej temperaturze 1000 stopni na biskwit, dzięki czemu łatwiej nią manipulować przy szkliwieniu. Następnie ponownie się ją wypala aby w pełni dojrzała. Natomiast klarowność i prześwitywaniu osiąga się przy wypale 1240-1300 stopni. 

"W Europie technologię produkcji porcelany wynalazł w pocz. XVIII w. Ehrenfried Walther von Tschirnhaus. Po jego śmierci prace kontynuował w Dreźnie i Miśnijego uczeń Johann Friedrich Böttger, alchemik elektora saskiego i króla Polski Augusta II Mocnego, kolekcjonera chińskiej porcelany. Böttger wyprodukował twardą białą porcelanę w 1709; od tego czasu datuje się produkcję porcelany europejskiej. Było to osiągnięcie bardzo ważne, także ze względu na rosnące w tamtym czasie zainteresowanie chińszczyzną. Porcelanę wyrabianą w Saksonii nazywano „białym złotem”, gdyż zastępowała złoto jako królewski podarunek, osiągając ceny porównywalne do kruszcu. Produkcja w Miśni początkowo prowadzona była na małą skalę, pojedyncze egzemplarze traktowano jak dzieła sztuki. Dopiero pod koniec lat 20. stała się bardziej dostępna, ale i tak przez dłuższy czas porcelana ta była rozdawana, a nie sprzedawana."-cyt. wikipedia.

Tak więc wszystkie powyższe cechy porcelany, jej niezwykle ciężka obróbka, a także technologia wypału stanowią o jej cenności i wyjątkowości. Jestem ciekawa czy wśród Was są jej wielbiciele. Macie porcelanę w swoich domach?